«Εγώ θα μιλήσω κυρίως στα παιδιά γιατί είμαι συγγραφέας. Γράφω και για παιδιά, γράφω και για μεγάλους, αλλά όταν με ρωτάνε τα παιδιά στις βιβλιοθήκες και στα σχολεία που τους συναντώ, τους λέω χωρίς δεύτερη σκέψη ότι κυρίως μ΄αρέσει να γράφω για παιδιά. Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ, γιατί η Τατιάνα Ζωγράφου είναι αγαπημένη φίλη μου και σήμερα αισθάνομαι ότι είναι η γιορτή της και γιορτάζω κι εγώ μαζί της.
Κι επίσης είμαι πολύ χαρούμενος που μέσα σ αυτόν τον υπέροχο δίσκο που έχει φτιάξει έχει και δύο τραγούδια δικά μου. Όταν γράφεις βιβλία για παιδιά εικονογραφημένα βιβλία δηλαδή, που έχουν και λόγια και ζωγραφιές είναι μια πολύ όμορφη διαδικασία. Συνεργάζονται δύο ο συγγραφέας και ο εικονογράφος. Που σημαίνει ότι τελειώνω ένα κείμενο, και το παίρνει μετά η ζωγράφος και κάνει τα σχέδια και αυτή η συνεργασία είναι πολύ όμορφη.
Όταν μου ζήτησε η Τατιάνα στίχους, της έδωσα 3 ποιήματα και διάλεξε τα 2, ήταν σαν δύο μικρές ιστοριούλες… Μου τηλεφώνησε μετά από λίγες μέρες και μου είπε: – Είσαι κάπου που μπορείς ν΄ακούσεις; … και μου έβαλε στο κινητό ν΄ακούσω τα δύο τραγούδια που είχε μελοποιήσει. Και ήταν υπέροχα. Αισθάνθηκα πολύ όμορφα. ‘Ηταν διαφορετικά από τα βιβλία, γιατί εδώ ήρθε η συνθέτρια κι έβαλε τη δική της μουσική και ήταν σαν να ήταν καί δικά μου αλλά καί τραγούδια ενός άλλου. Στο ένα ειδικά, που ήταν πολύ συγκινητικό, έβαλε μια πολύ όμορφη απαλή μουσική και χάρηκα πολύ. Ύστερα, όταν λίγο πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος άκουσα και τα υπόλοιπα τραγούδια, είπα «πραγματικά είμαι πολύ τυχερός που συμμετέχω κι εγώ σ΄αυτή τη δουλειά με αυτές τις υπέροχες μουσικές, μ΄αυτούς τους υπέροχους στίχους, σ’ αυτά τα υπέροχα τραγούδια» Λέω «υπέροχα» συνέχεια, αλλά πραγματικά το πιστεύω, δεν είναι από ευγένεια.
Έτσι κι αλλιώς ξέρω όλες τις δουλειές της Τατιάνας, την παρακολούθησα από την πρώτη στιγμή από τον πρώτο της δίσκο, όχι μόνο τώρα. Και κάθε φορά (έτσι κάνουν οι φίλοι βέβαια όταν ένας φίλος τους χαρίσει κάτι, αν είναι βιβλίο το διαβάζουνε, αν είναι cd το ακούνε) η Tατιάνα επιβεβαίωνε την πρώτη άποψη που είχα για τη δουλειά της, όταν δεν την ήξερα ακόμα ότι είναι μια εξαιρετική συνθέτρια, από τις καλύτερες που έχουμε στην Ελλάδα και καταφέρνει το εξής: Τα τραγούδια της απευθύνονται στα παιδιά, σε εσάς και τα ακούτε με ευχαριστηση και το ξέρω , γιατί έχω και ανήψια που έχουν ακούσει τα τραγούδια και τα έχουν χορέψει, αλλά βλέπω και τους μεγάλους και τους γονείς σας ή τους δασκάλους όταν επισκέπτομαι τα σχολεία που επίσης τους αρέσουν πολύ. Άλλωστε εκεί είναι και η αξία ενός πράγματος που απευθύνεται στα παιδιά. Δηλαδή κατά τη γνώμη μου λέμε ότι ένα βιβλιο παιδικό είναι καλό όταν αρέσει εξίσου στον μικρό αναγνώστη και στο μεγάλο. Ο καθένας παίρνει διαφορετικά πράγματα.
Ένας μικρός αναγνώστης θα βρει άλλα πράγματα, ένας μεγάλος άλλα. Αλλά θα αρέσει εξίσου και στους δύο. Έτσι είναι τα τραγούδια της Τατιάνας γι’αυτό αρέσουν σ’ ολους μας, μάς προκαλούν συναισθήματα, μας κάνουν χαρούμενους, μας προσφέρουν πάντα μια γλύκα… Θέλουμε να χορέψουμε . Εγώ ακούγοντας το δίσκο, παρόλο που δε χορεύω, άκουγα τα τραγούδια και ήθελα να χορέψω. Και της το είπα.
Θα χορέψω και σήμερα, θα είμαι εκεί, αλλά μη με βλέπετε γιατί δε χορεύω καλά»